HOOFDSTUK 1
Van de ene gijzeling naar de andere
1 – 2 De Russisch-orthodoxe kerk gegijzeld
Op geestelijk gebied gebeurt er niets onverwachts, ook al weten we het niet altijd te begrijpen, want als het goddelijke doel al van eeuwigheid bekend is, heeft het feit dat Satan bijna tweeduizend jaar geleden door Jezus aan het kruis werd verslagen, heeft hem zeker wakker geschud in deze kwestie.
Deze gevallen engel gebruikte vervolgens de spirituele context, die we net hebben beschreven, waarin alleen bepaalde dienaren van God in de kerk begiftigd waren met de Heilige Geest, om de samenleving op te voeden om geen repressieve rechten voor Satan te openen; om te zwaksten van de Joods/Christelijke beschaving te nemen, in een tweede gijzelaar na Adam en Eva.
Vanaf de zevende eeuw na de kruisiging stelde de devaluatie van de Heilige Geest hem in staat om de vooruitgang van de joods/christelijke beschaving te stoppen, door wat de islam werd zijn repressieve modus te laten overnemen, terwijl de overwaardering van dezelfde Heilige Geest monarchieën leidde tot de afgoderij van hun soevereinen. Deze laatste situatie stelde hem vervolgens in staat om in de negentiende en twintigste eeuw de Russisch-orthodoxe kerk geestelijk in de val te lokken, door haar haar repressieve houding te laten aannemen, om de menselijke uitroeiing van Stalin te rechtvaardigen, die zo werd uitgevoerd als in de naam van de Zoon van God.
Satan begon met het destabiliseren van het Russisch-orthodoxe systeem, waarvan de tsaar niet in staat werd geacht om te zondigen, als het hoofd van zowel de natie als deze orthodoxe kerk. De afgoderij van de monarch, waarin dit systeem was gebouwd, diende vervolgens als een springplank voor Satan om het werk van God in Jezus Christus in diskrediet te brengen, door aan de opperste communistische leider, de vervolger van de christenheid, dezelfde geestelijke eigenaardigheden toe te schrijven als die van de tsaar. Een lange slavernij aan deze anti-God zaak volgde, tot een totale gijzeling van deze kerk, terwijl sommige van haar priesters eerder begiftigd waren met de Heilige Geest.
Het duurde een eeuw voordat deze misdaad zich manifesteerde door middel van hersenspoeling die het vervolgens mogelijk maakte om de hele bevolking te onderwerpen aan het repressieve systeem en om, zoals in de naam van God in Jezus Christus, de uitroeiing van miljoenen mensen door Stalin te rechtvaardigen. Het is geen toeval dat hij onschuldig de Kleine Vader van de Volkeren werd genoemd, want als de letterlijke vertaling Zoon van de Vader van de Volkeren kan betekenen, is het in werkelijkheid de geestelijke positie, die de tsaren zelf vertegenwoordigden, die hij verving, en hem vandaag de dag tot de geestelijke gids van de natie plaatst, als in een incarnatie van Jezus, door een louter vleselijke interpretatie van de wederkomst van Christus.
Volgens de historicus François Xavier Coquin zijn de termen "kleine vader" en "vader" in het Russisch inderdaad heel verschillend. Het aanhankelijke verkleinwoord "kleine vader" werd vervolgens gebruikt voor de tsaren, die tsaar-kleine vader (царь-батюшка) werden genoemd, letterlijk afgeleid van "mijn vader" of "kleine vader" (батюшка), de benaming van priesters (popes), terwijl Peter I van Rusland de titel van Vader van de Natie (отец отечества) had, toegekend in 1721 door de Senaat van Rusland. Het informele "klein" (voor "kleine vader van de volkeren") werd met name gebruikt voor de laatste tsaar, Nicolaas II.
Later werd de term toegepast op Joseph Stalin, maar om nauwkeurig te blijven, is het noodzakelijk om het verkleinwoord "klein" in het Nederlands te vermijden, dat in sommige foutieve vertalingen wordt aangetroffen (alleen in het Frans), omdat het Stalin een bonafide karakter geeft, terwijl dit niet de oorspronkelijke bedoeling was van de bijnaam in het Russisch. Zijn echte bijnaam die door de Russen werd gegeven, is grote gids van de volkeren (великий вождь народов) of vader van de volkeren (отец народов), of vader van de naties, zonder het verkleinwoord "klein".
Alles wordt samengevat in de oorsprong van de bolsjewistische communistische ideologie, omdat deze al werd beschouwd als het produceren op de lange termijn, een vorm van sociale organisatie zonder klassen, zonder regering en zonder geld, waar materiële goederen eerlijk zouden worden verdeeld om het paradijs op aarde te bereiken.
De oprichting van dit systeem vereiste in hun ogen zeker een revolutionaire periode waarin alle tegenstanders en overtreders binnen en buiten de natie werden uitgeroeid. Elke claim of ideologie die in strijd werd geacht met de waarden van de partij, moest van de aardbodem worden uitgeroeid, door de actie van leiders die als volkomen eerlijk werden beschouwd en bewakers van gevestigde waarden. Na een min of meer lange periode zou het paradijs op aarde zich alleen maar kunnen opdringen, zo groot zou de volheid en het geluk van ieder mens zijn.
Het is in dit opzicht dat Stalin in deze satanische ideologie werkte aan de noodzakelijke binnenste uitroeiing het Sovjetvolk, voordat zijn geestelijke nakomelingen het paradijs naar de hele aarde brachten. Dit is de taak die Vladimir Poetin nastreeft, door de cultus die hij wijdt aan Stalin, die stierf in maart 1953, slechts vijf maanden na zijn geboorte, op 7 oktober 1952.
Als we vandaag het hoogtepunt zien van deze gijzeling waaronder de Russisch-orthodoxe kerk heeft geleden, begon deze al in de revolutie van 1789 in Frankrijk, hoewel deze al tientallen jaren in heel Europa wortel schoot. Deze ideologie werd geboren in de filosofische stromingen die begonnen waren met het genereren van claims van de bevolking, vaak tot slaaf gemaakt in naam van God, door zeer gewetenloze monarchale systemen. Deze stromingen hadden er vervolgens toe geleid dat de Engelse monarchie zich in de richting van het parlementarisme bewoog, terwijl de revolutie van 1789 in Frankrijk in korte tijd zou leiden tot de oprichting van een republiek, die snel zou worden afgezet ten gunste van het Napoleontische rijk. Ironisch genoeg zouden zijn extravaganties voor de meest extreme filosofen van die tijd leiden tot het herstel van de monarchie van goddelijk recht, en vervolgens tot een tweede revolutie. De slechte maatschappelijke resultaten die de arbeidersklasse behaalde, begonnen toen stromingen op gang te brengen waartegen de tsaren zich des te meer moesten beschermen, aangezien sommigen van hen meer bezig waren met het verwerven van nieuwe gebieden dan met het welzijn van hun volk.
Als ze alleen als gouverneurs van de natie waren beschouwd, zou dit alleen een impact hebben gehad op hun eigen soevereiniteit, maar gezien het feit dat ze sinds Vladimir l van Kiev in 988 waren gevestigd in de afgoderij om hen te beschouwen als niet in staat om te zondigen, en dat hun zoete benaming van 'Kleine Vader' in het Russisch kon worden geïnterpreteerd als 'Zoon van de Vader', dat wil zeggen 'Zoon van God', het was God die ze in diskrediet brachten. Deze afstammeling, die hen een afgodische positie gaf zoals nergens anders in monarchieën, ook al werd gezegd dat ze van goddelijke afkomst waren, werd vervolgens in 1917 door het bolsjewisme toegeëigend, dat de Russisch-orthodoxe kerk in een progressieve onderwerping aan het bolsjewistische atheïsme plaatste, in een lange afdaling naar de hel. Als deze afdaling naar de hel de kerk zelf aanging, was de leek nog meer getroffen, want sindsdien heeft hij dezelfde interpretatie van het woord van God ontvangen van de kerk, beschouwd van Christus, als van de Atheïstische Militante Liga.
De honderdduizenden die vanwege hun geloof werden uitgeroeid, waaronder veel orthodoxe priesters die niet onderdanig waren aan Stalin, en de miljoenen doden van de Holodomor in Oekraïne, dienden dus, via het Duits/Sovjet-pact, om Hitlers jaloezie te leiden naar het uitroeiingssysteem van miljoenen Joden, zieken, homoseksuelen, zigeuners en al diegenen die hij gewoon wantrouwde. Het meest verraderlijke stadium werd echter bereikt door Stalins wending naar Hitler, die hem in de ogen van het christelijke Westen gedeeltelijk opnieuw erkende. Het was toen voldoende voor hem om de orthodoxe kerk om te keren, na het beleg van Stalingrad, om vanaf september 1943 een vorm van rehabilitatie van de kerk tot stand te brengen, die het mogelijk maakte om haar tot slaaf te maken van de waarden van de communistische staat en niet van goddelijke waarden. Als de man Stalin zeker niet begiftigd was met een machiavellistische intelligentie, tot het punt dat hij alle effecten binnen de Sovjet-Unie en op internationaal niveau berekende, had dit tot gevolg dat religieuze wrok in grote mate werd uitgewist en de overwinning op het nazisme aan de naam van Stalin en werd toegeschreven aan de hele kerk en natie van de grote USSR. Iedereen vergat, of deed toen alsof hij het vergeet, dat deze man van "staal", zoals zijn pseudoniem suggereert, zelf de aanstichter was geweest van Hitlers nazi-uitroeiing, door middel van dit Duits/Sovjet-pact.
Dit vertroebelde de wateren voldoende en terwijl de kerk onder controle bleef als de staatsreligie die Jezus predikend, nam ze de repressieve modus van Stalin over. Het is daarom impliciet in de Sovjet-Unie dat het uit het communisme zou zijn geweest dat degene die geroepen was om duizend jaar over de mensheid te regeren, zou zijn voortgekomen, om nog maar te zwijgen van de Heilige Geest, noch de goddelijke Liefde. De religieuze ideologie die daaruit voortkwam, kalmeerde echter de anti-Sovjet-virulentie van de ongeïnformeerde westerse kerken en rehabiliteerde in de ogen van het grootste aantal, zowel de Sovjet-Unie als Stalin, vooral in Europa.
Het resultaat van vandaag is een gijzeling van het niet-ingewijde orthodoxe Russische volk, wiens hersenen de christelijke waarden van de eeuwige God in Jezus Christus volledig uit het oog hebben verloren. Ze zijn des te meer gedreven in de richting van stalinistische afgoderij, aangezien de huidige patriarch Kirill van Moskou Stalin en het Sovjetregime in november 2015 in naam van de Russisch-orthodoxie heeft gerehabiliteerd, om de verwijten die in een deel ervan tegen Stalin zijn blijven bestaan, het zwijgen op te leggen. Hij gebruikte toen de woorden: "Er mag geen twijfel bestaan over de verdiensten van een staatsman die zijn land naar renaissance en modernisering heeft geleid, zelfs als hij enkele misdaden heeft begaan." Dit had tot gevolg, in de ogen van de leken van vandaag, dat Stalin geloofwaardigheid kreeg als een goede orthodox, wiens spirituele afkomst Vladimir Poetin claimt als de redder van Oekraïne, om het te verwijderen uit de klauwen van Sodom en Gomorra, die in zijn ogen de arme decadente westerse mensheid vormt.
Als deze eenvoudige mens Stalin zichzelf erg sluw vond in zijn uitroeiende machiavellisme, was het niet zijn aangeboren intelligentie die hem leidde. Het was eerder demonische bezetenheid die hem ertoe bracht de weg voor de Antichrist voor te bereiden voor die onderdrukkende engel genaamd Satan, wiens spirituele vervulling we vandaag de dag vinden door Vladimir Poetin en Patriarch Kirill van Moskou. Ze gebruiken dus het woord van God in hun voordeel, met een aplomb in leugens, waarvan iedereen verbijsterd blijft omdat het zo flagrant is en het zijn alleen zij die geloven dat niemand het onderscheidt, zo overtuigd zijn ze van hun superioriteit als kleine spionnen.
Als het duidelijk deze gijzeling van de Russisch-orthodoxe kerk is, die nu Stalin als verdelger plaatst, in de plaats van Jezus de Verlosser, die zijn leven gaf voor de vergeving van de zonden van iedereen die berouw heeft, we moeten waakzaam blijven en niemand veroordelen in deze ketterij, maar de ketterij zelf. Het is dan aan ons om de goede strijd van het geloof te voeren tegen de aanstichter van deze gijzeling van onze Russische broeders, zodat zij ten volle deelnemen aan de bevrijding van al deze satanische onderdrukking, over hun eigen natie, zonder alle materiële investeringen te vergeten die nodig zijn voor de fysieke bevrijding van Oekraïne.
Omdat we allemaal maar mensen zijn op weg naar een toekomst volgens onze Schepper, mogen onze individuele en collectieve verwarringen geen onderwerp worden van veroordeling van de mens om goede vruchten voort te brengen, want het is in deze veroordelingen dat we onrechtvaardig worden, in de ogen van God.
Jezus werd niet gegeven om de wereld te oordelen, maar opdat de wereld door Hem gered zou worden. Het biedt elke persoon de mogelijkheid om de oude wereld te verlaten die onder de voogdij van deze onderdrukkende engel is geplaatst, om hen de wereld te laten betreden op weg naar de goddelijke Liefde van morgen. Als we geloven dat we ernaar luisteren, is het niet aan ons om de mens in dwaling te veroordelen, maar als er een dwaling is, om deze zelf te veroordelen. Als we ons verlagen tot de veroordeling van de mens, dan is het aan ons om open te staan om ons bewust te worden van onze eigen ambivalentie, om onszelf in Christus te geloven en om in het tegenovergestelde van Hem te handelen. Dit is de reden waarom als onze westerse samenlevingen door God werden geleid tot radicale beslissingen, zoals de ene dag oorlog moeten voeren tegen Rusland om Oekraïne te beschermen, deze niet tegen de Russen zou moeten worden gevoerd, maar tegen de ideologie die hen vandaag de dag verbonden houdt met deze repressieve voogd. Net als een groot aantal mensen vóór hen, verwarden ze hem alleen maar met God, zoals we in de loop van onze lectuur zullen zien en proberen aan te tonen.
Spiritualiteit is inderdaad veel concreter dan we ons kunnen voorstellen, omdat voordat we geboren worden, het een dierlijke spirituele versie in onze hersenen initialiseert, voordat onze genetica er programmering aan levert en deze essentiële basis vormt voor ons hele emotionele systeem. Toch is het dit emotionele systeem dat onmisbaar is om elke actie voort te brengen volgens een goddelijke waarde, zelfs het woord, en dit is de reden waarom elke vorm van actie wordt geboren in de spiritualiteit waarmee we zijn begiftigd en niemand ontsnapt eraan, zelfs niet degenen die niet in God geloven.
Het is hierin dat we, na wat nauwkeuriger te hebben gekeken naar wat het verschil maakt tussen Oekraïne en Rusland, die beide uit dezelfde Sovjet-Unie en dezelfde orthodoxe spiritualiteit komen, samen zullen kijken naar de spirituele keuzes die ons ter beschikking staan.
