1 - Cognitieve Wetenschappen en Psychologie, bevestigen het christelijk geloof.
1 - 4 Neurale en synaptische snoeien, pre- en postnatale, zijn een vermindering van onze geestelijke vermogens? Of integendeel, zij zijn een noodzaak om te voorkomen dat onze neuronen een te veel diversiteit van oplossingen zoals in het geval van autisme?
De verscheidenheid van de oplossingen is geen handicap aan de geboorte en in de kinderjaren, reden waarvoor het kind aan een grotere verscheidenheid van oplossingen door een synaptische systeem flexibeler. Wij zouden dus kunnen zeggen dat het kind intelligenter, meer filosofisch is dan de volwassene, maar in werkelijkheid is hij eenvoudigweg meer vragend een nieuwe kennis, nieuwe beelden, zoals het foetus dat daarbij zijn middel van voortbestaan zoekt.
Een beetje zoals om zich voor te bereiden om deze informatie van onbekende bronnen te ontvangen, stellen de hersenen aan de foetale stand een te groot aantal van neuronen en synapsen behoeve op om alle cognitieve kaarten eerste te ontvangen. Meer laten deze cognitieve kaarten de vereniging aan een bekende situatie van het onderwerp toe, meer zullen neuronen en de synapsen correspondenten zijn zoals elektrisch geïsoleerd door de witte substantie die uit omgeven axonen van myeline samengesteld is (een stof zoals vet en eiwit dat de handelingen als de isolatie van een kabel). Deze neuronen verhoogd en kan overleven langer durende, want 60% van neuronale en synaptische capaciteit bij de geboorte geprogrammeerd ondergaan celdood die genoemd wordt „ Apoptosis “ vroeger dan volwassenheid.
Het is dus niet na de geboorte dat het aantal onze neuronen maximaal, maar tussen de 4de en 6 ste maand van intra-uteriene leven, is teneinde ons reacties gestereotypeerd te verschaffen die door twee grote etappes „van snoeien“ worden, een prenataal, de andere aan de adolescentie.
Deze snoeien neurale veranderingen in verband met neuronale vertakkingen, niet een vermindering van onze mentale capaciteit, maar eerder een evolutie van de neuronale selectie gerelateerd aan cognitieve kaarten verworven tijdens de ervaringen uit het verleden. Maar zij dus mogelijk een beter beheer van onze analyse, vooral onze gevoelens en geesten. Ze zijn van nature behoud van neuronen en synapsen sterker. Als deze snoeihout niet bestond, zou het ons misschien aan de volwassenheid mogelijk zijn om bijna tot concreet de foetale stand terug te gaan en waarom niet embryonaal… Het belangrijkste deel onze cognitieve kaarten zouden dan in onze frontale lob geworden volledig verouderd opgeslagen worden, aangezien ontstaan van identieke analyses aan degenen die het door de geest, in een zelfs relatie van oorzaak en gevolg.
Naar analogie met soortgelijke gevoelens in onze cognitieve kaarten, dan zouden we niet in staat een besluit van menselijke waarde te nemen. Onze EQ (emotionele coëfficiënt) zou worden min of meer lineair, zoals geanalyseerd door twee volledig identieke systemen, onze limbische systeem (paleo hersenen van zoogdieren), en onze neocortex (neo hersenen van zoogdieren), zonder te vergeten de kleine hersenen van het hart, dat wij later zullen zien. Zonder onderscheid van onze sentimentele emoties die we onmogelijk zou zijn om een besluit van menselijke waarde te maken, zelfs als onze IQ (Intellectuele coëfficiënt) bleef wat het nu is. Wat markeren het bewijs van Professor David Servan-Schreiber in zijn boek "Genezen" In een ander gebied van neurologische experimenten is het ontbreken van dit verschijnsel van neurale snoeien, die de autisme genereert. Dit is ook de reden waarom deze storing kan grotendeels worden vermeden indien vroeg ontdekt.
