Originele tekst vertaald zonder verificatie, verifieer in het Frans
HOOFDSTUK 1
Van logica onder voogdij, om instinct te beheren, naar goddelijke logica, om bewustzijn te beheren.
2 – Menselijke dienstbaarheid zit in zijn spiritualiteit
Om onszelf beter te investeren in de vervulling die God voor de mensheid voorbereidt, moeten we kijken naar waar we vandaan komen en wat de reis van deze mensheid was, om niet in de verleiding te komen om terug te gaan, reden gevend aan de Antichrist, door vleselijke zelfbescherming en overheersing of ongecontroleerde liberalismen.
De Bijbel is er om ons te leiden naar het begrip van onze spiritualiteit, vanaf het moment dat God de mens begon te noemen: "mens". Het was daarom nadat God Zichzelf aan de mens begon te openbaren, zowel door bovennatuurlijke situaties in zijn ogen als door zijn geweten, dat Hij hem verantwoordelijk hield voor het niet trouw blijven aan zijn voorschriften.
Toegang tot bewustzijn is niet het feit dat we ons bewust worden van een houding of gedrag dat we moeten aannemen door een vorm van leren, maar de opening naar een intuïtief vermogen om onze genetische gegevens te vergelijken met de resultaten die door ons emotionele systeem worden geproduceerd.
De bijbelse geschriften vertellen ons slechts zeer beknopt over de millennia voorafgaand aan de opening naar dit bewustzijn, waarin de mens alleen bestond onder de naam homo sapiens, in zijn strikt vleselijke aard, om de aanstootgevende term dier niet te gebruiken. Deze term zou zeker niet helemaal onjuist zijn, maar ook niet de meest accurate, want hoewel van dierlijke aard, bevond homo sapiens zich al in een dimensie waarin geen enkel dier vandaag de dag er echt mee te vergelijken zou zijn.
In veel delen van de wereld, zesduizend jaar geleden, was degene die we hier "homo sapiens" noemen al intellectueel in staat om gereedschappen, wapens en plaatsen van leven te bouwen die gestructureerd en bestuurd worden door zeer hiërarchische samenlevingen. De logica onder voogdij waarover we zojuist hebben gesproken, had hem dus de vooruitgang gegeven die we kennen, omdat hij rond deze periode al was begonnen met het winnen van bepaalde metalen zoals koper en daarom al lang voorbij het stadium van jager-verzamelaar van het neolithicum was. De soortgenoten van Adam en Eva beoefenden ook het kweken en kweken van planten in vele delen van de wereld. Homo sapiens was in die tijd intellectueel en psychologisch veel geavanceerder dan welk dier dan ook vandaag de dag kan zijn, hoewel het toen in structuren van samenlevingen en conflicten bleef die vandaag de dag misschien fundamenteel lijken.
De Neanderthaler, die zelf het stadium van jager-verzamelaar was gepasseerd, was al zo'n vijfentwintigduizend jaar verdwenen, in de periode van Adam en Eva. Volgens sommige paleoantropologen bestond homo-sapiens, die ons interesseert, minstens vijfenzestig- tot zeventigduizend jaar op aarde, terwijl anderen zijn aanwezigheid op ongeveer tweehonderdduizend jaar vóór deze periode plaatsen, of zelfs veel meer.
Gedurende al die tijd, van ten minste ongeveer vijfenzestigduizend jaar, was deze homo-sapiens dus zeer nuttig beheerd gebleven door de spirituele logica van de dierlijke natuur onder voogdij. Hij was niet in staat om zijn acties te vergelijken met zijn genetica, hetzij retrospectief na de creatie van zijn oude emotionele systeem, zoals vandaag nog steeds het geval is, en nog minder door anticipatie, zoals we opnieuw zullen bespreken. Alleen de herinnering aan zijn angsten voor onderdrukking, gekoppeld aan slechte ervaringen uit het verleden, leidde hem naar respect voor deze genetica. Dit is de reden waarom deze hele periode bijbels wordt gelijkgesteld met de pre-bedeling van God, genaamd "onschuld" en slechts verbonden door een paar woorden, die het bestaan ervan aantonen.
Toen kwam Gods eerste contact met de mens in de Hof van Eden, van waaruit God homo-sapiens, "mens", noemde, omdat hij zichzelf aan hem was gaan openbaren, vergeleken met dit bewustzijn en hem de grenzen had gesteld die niet overschreden mochten worden, zonder bepaalde consequenties te hoeven dragen. De Bijbel beschrijft vervolgens de opstand van Lucifer, die toen de naam van Satan, de leugenaar, aannam. Zijn val was het resultaat van het beïnvloeden van Adam en Eva zelf in de richting van ongehoorzaamheid aan God, om zijn privileges te behouden en te proberen hen dit bewustzijn te laten beheersen, door middel van een logica zonder de functionaliteiten die essentieel zijn voor een goed beheer ervan. Deze nauwelijks uitgekomen mens liet zich meesleuren door zijn begeerte om superieur te worden en terwijl God hem in de kinderschoenen van zijn bewustzijn van goed en kwaad had beschermd door een verbod, werd de mensheid opstandig tegenover zijn Schepper, vanwege de overmoed die het aan deze voogd verleende en zijn ongepaste logica. Jehovah God was begonnen Zichzelf aan hen te openbaren en noemde hen mannen en vrouwen, om hen te onderscheiden van wat zij daarvoor waren, omdat zij toen het vermogen hadden om hun geweten te onderzoeken, in tegenstelling tot wat zij voorheen alleen door hun instincten werden geleid.
Net zoals bewustzijn niet is waar we ons bewust van kunnen worden, zijn instincten niet de enige instinctieve reacties. Iedereen weet vandaag dat God in de genetica van elk levend wezen een aangeboren gedrag heeft geplaatst, specifiek voor zijn ras, vergelijkbaar met "zijn goed en zijn kwaad", wat instincten wordt genoemd, zolang het subject zich niet bewust is van zijn acties. Dit aangeboren gedrag herhaalt zich bijna oneindig, wat het mogelijk maakt om rassen van vandaag te vinden met identieke kenmerken gedurende enkele miljoenen jaren, altijd beheerd door dezelfde initiële instincten.
In tegenstelling tot deze vaak basisrassen, vinden we rassen met dezelfde basisinstincten, maar waaraan een mentale structuur wordt toegevoegd die een min of meer hoog respect voor de geleerde regels mogelijk maakt, om hen een groter aanpassingsvermogen aan verschillende contexten van het leven te geven.
Het is in dit soort functionaliteit dat homo sapiens door God is bedacht, met een hersenstructuur die hem in staat stelt een logica te ontvangen die een geïndividualiseerd emotioneel systeem bouwt, dat voorziet in zijn behoefte aan actie en reflectie.
We vinden dit type structuur ook bij gedomesticeerde dieren, maar hoewel ze meer dan andere met sommige vergelijkingscapaciteiten zijn begiftigd, blijven ze toch beperkt in hun analyses en hun vermogen om zichzelf levensregels op te bouwen in overeenstemming met hun instincten. Dit vereist daarom een soms zachte, soms ruwere training, zoals de mens weet te doen om ze te gebruiken. We zouden kunnen zeggen dat ze een begin van het vermogen hebben om de gegevens in hun instincten te corrigeren, zonder af te wijken van de conformiteit van hun genetica, hoewel ze verre van in staat zijn om een synthese te maken zoals die is van de mens van gisteren en vandaag. De analyses van mensen stellen hen in staat om het schijnbare belang te beoordelen van het gebruik van hun aanpassingsvermogen om de voorschriften die door hun Schepper in hun genen zijn geschreven te respecteren of zich ervan af te keren, wat niet noodzakelijkerwijs het geval is bij dieren.
Daarom noemen we ze bij mensen niet langer instincten, zoals in de tijd van homo sapiens, maar 'bewustzijn'. Naast het feit dat dit bewustzijn gemeenschappelijk is voor elk mens door zijn genetica, hebben we er een zekere toegang toe die ons in staat stelt om het een min of meer fundamentele retrospectieve waarde te geven, in relatie tot ons emotionele gedrag geprogrammeerd in onze hersenen, als gevolg van onze oorspronkelijke logica in ons "hart".
Zoals we zojuist hebben besproken, wordt deze emotionele structuur van vleselijke aard dus gecreëerd in mensen in correlatie met hun genen en produceert in elk een individuele structuur die we vaak verwarren met onszelf. Het blijft echter buiten onze genetica, omdat het de impact ervan kan corrigeren, waardoor iedereen onder of buiten zijn genetische gegevens kan handelen. Deze logica produceert vervolgens gedrag buiten het kader van het goede beheer van deze genetica, in dit geval "zonden" genoemd. Satan, de hoeder voor God van deze logica van vleselijke training, bezit dus een min of meer streng recht op berisping, niet volgens zijn wil, omdat God meester blijft over de grenzen die hem moeten worden toegekend, maar gedeeltelijk niettemin volgens zijn waardering van de situatie van de zonde. Als Satans voogdij over de mensheid niet geestelijk van aard zou zijn, zou het bijvoorbeeld overeenkomen met de onze met onze huisdieren. We bezitten alleen een impact van individuele training, door de interesse die ze vinden in het gehoorzamen van ons, terwijl Satan een algemene spirituele impact op ons heeft, door zijn verantwoordelijkheid voor het juiste gebruik van de constructieve logica van ons emotionele systeem, waarop hij is geplaatst en waarvoor hij verantwoordelijk blijft ondanks zijn ongehoorzaamheid aan God.
De logica die aan satans voogdij is verbonden, kan ons ook leiden tot houdingen die verachtelijker zijn dan de dieren zelf, als we de onnauwkeurigheid van deze logica de vrije loop laten, in situaties van lust of wraak, om maar een paar menselijke tekortkomingen te noemen. Satan gebruikt deze excessen vervolgens in zijn voordeel, om sommigen van hen harder te berispen ten gunste van anderen, volgens de waardering die hij voor elk in zijn context maakt, zonder dat de mens in staat is om een directe relatie van oorzaak en gevolg af te leiden. Het was vanwege de logica onder voogdij waarmee ze begiftigd waren, dat God Adam en Eva tegen de dood had beschermd, door te verbieden de vrucht van de boom van deze kennis van bewustzijn te eten, want ieder mens maakt potentieel deel uit van de uiteindelijke goddelijke doelen, wat overeenkomt met eeuwig leven, terwijl Satan zeker geen deel uitmaakt van dit doel. Het is het vermogen om ons geweten te onderzoeken dat ons verantwoordelijk maakt voor het juiste gebruik van een logica die niet geschikt is voor de juiste vervulling van de behoeften van onze genetica en die de mensheid een dienstbaarheid oplegt waarvan God ons wil bevrijden.
Wat onze voogd voor God geroepen was om training over homo sapiens in te brengen, moet daarom vandaag door onze vrije wil worden verzorgd, als we weg willen blijven van de onderdrukking ervan. Het is wat dezelogica in onze hersenen creëert, als een emotionele structuur die onmisbaar is voor alle actie, die ons onder zijn repressieve voogdij van Satan houdt en dus in opstand tegen God. Daarom is de behoefte aan verzoening met onze Schepper onmisbaar door het verlangen om zijn regels en voorschriften in praktijk te brengen, zodat hij in Jezus Christus eerst ons hart van Zijn goddelijke logica kan initialiseren, die zelf onmisbaar is voor het herschrijven van ons emotionele systeem in onze hersenen.
Het was daarom geen algemene kennis waartegen God de mens wilde beschermen, zoals sommige vleselijke religies de uitvoering ervan proberen op te leggen, maar vanwege zijn angsten of vleselijke begeerten, die de mens na onderzoek van dit geweten tot vele excessen van verbeelding zouden leiden. Als we een concreet voorbeeld zouden nemen van de redenen die God ertoe brachten ons te waarschuwen, over het niet eten van de vrucht van de boom van de kennis van goed en kwaad, zouden we deze situatie kunnen vergelijken met die van het willen laten lezen van onze computers of mobiele telefoons van gisteren lezen wat we krijgen met die van vandaag. De onnauwkeurigheid zou zodanig zijn dat het dan gemakkelijk voor ons zou zijn om een muis te verwarren met een mammoet, of omgekeerd, beide vervormingen die deze oude apparaten zouden genereren als ze erin slaagden een geschat beeld te ontwerpen.
Dit is ook de reden waarom we, in de kinderschoenen van openheid voor de volledige openbaring van God aan de mens, alleen een spirituele evolutie van de mensheid moeten zien en niet een "mutatie" gerelateerd aan de evolutietheorie, zoals sommigen zich misschien voorstellen.
We zijn inderdaad precies hetzelfde gebleven als voorheen op genetisch niveau en dit spirituele omslagpunt, gekoppeld aan de opening van het bewustzijn van Adam en Eva door God, moet daarom worden beschouwd als de echte eerste bedeling van God aan de mens. Het was zeker alleen het in elkaar grijpen van de deur naar de goddelijke natuur, die Jezus uiteindelijk opende door zijn gehoorzaamheid aan God tot de dood aan het Kruis, waardoor Hij sindsdien kon initialiseren met een spirituele logica van goddelijke aard, het "hart" van elk mens die hem wilde volgen, om op een dag te kunnen terugkeren, zijn hele emotionele systeem in overeenstemming met zijn bewustzijn.
Deze nieuwe logica is inderdaad direct verenigbaar met onze genetica en daarom moeten we, om de cirkel naar volledige gemeenschap met onze God en de uitgang van Satans voogdij te sluiten, binnenkomen door de deur die door Jezus is geopend, maar met vrijwillig respect om op te vallen tegen satans repressieve rechten.
Jezus kwam niet om de Wet af te schaffen die God aan Mozes had gegeven, maar om deze te vervullen, om ons individueel in staat te stellen tot respect voor God, zowel voor onze genetica als voor het Woord van God. Jezus begint dan met het initialiseren van ons "hart" met zijn goddelijke logica van de Heilige Geest, voordat hij het in onze gedachten schrijft volgens Hebreeuws 10-16. Dit herschrijven betekent dan de geleidelijke dood van onze oude logica en God "herinnert" zich niet langer onze "erfzonde" door deze herschreven delen, de sporen van het behoren tot onze oude logica zijn verdwenen.
Het is deze dood waar God het over had, toen hij Adam en Eva toesprak, omdat onze oorspronkelijke logica niet in staat is om te leiden tot het perfecte respect voor ons geweten, dat door God in onze genen is ingesteld.
Het was toen gemakkelijk voor Satan om af te glijden in de verkeerde interpretatie van de mens, om hem ertoe te brengen een verouderde logica in stand te houden en hem aan te moedigen om te proberen deze logica te overtreffen, die hij dan met zichzelf zou verwarren, vaak zo ver gaand dat hij God aanviel in relatie tot zijn eigen fouten. Als Satan zo zeker van zichzelf was door deze leugen, dan is dat omdat deze logica natuurlijk bedoeld is om niet door de mens te worden omzeild, en daarom was een Bevrijder geboren uit de Heilige Geest uit de schoot van zijn moeder onmisbaar voor hem.
Zoals we in de eerste alinea zeiden over de verantwoordelijkheid voor vleselijke dwaling, schrijft de mens eigenlijk aan zichzelf toe wat de vijand van zijn ziel in de fundamenten van zijn emotionele systeem heeft geplaatst, dat hij "mij" noemt. Daarom kan hij, ondanks al zijn goede wil, en zelfs nadat hij de Heilige Geest in zijn "hart" heeft ontvangen, geen volledige toegang krijgen tot de Liefde van zijn naaste, zonder op het juiste moment een beroep te doen op deze Bevrijder, zodat zijn vrije wil zich opent voor deze Bevrijder, het recht op het herschrijven van wat in hem is geprogrammeerd.
Het is omdat de mens onwetend blijft over zichzelf, dat hij ernaar streeft om zo goed mogelijk te corrigeren wat voor hem onmogelijk is om te bereiken zonder zich op de manier van een klein kind tot Jezus te wenden, terwijlJezus in de hemel de enige is die alle autoriteit bezit om te herschrijven wat in welk mens dan ook is geprogrammeerd.
God houdt van ons allemaal met dezelfde Liefde, maar we mogen nooit vergeten dat Hij niets voor ons kan doen zonder onze volledige wil om Hem als volwassenen te volgen. Het is inderdaad in deze periode van ons leven dat het voor ons mogelijk wordt om de deur voor Jezus te openen, om onszelf te bevrijden van de ankerpunten die in onze hersenen zijn gecreëerd door de logica waarmee homo sapiens al begiftigd was, maar nooit zonder de tussenkomst van de Heilige Geest in het "hart" en dat van Christus in de hemelen.