1 - De menselijke natuur en de kerk
1-1 Vanaf schepping tot heden
Sinds haar natuur menselijke is geworden en de mogelijkheid om zijn gedrag te vergelijken is gegeven, aan de ene kant wordt de mens geconfronteerd met de wil van God door het beeld dat hij heeft het door ontvangen bewustzijn, door de genen, en anderzijds door de noodzaak van vorming van aard, wiens geestelijke grondslagen zijn bereid om gezicht een dier wereld worden, is de winnaar te worden. Dat is het hele verhaal van goed en kwaad!
Als de verschillende circuits in onze hersenen die toegang tot ons geweten hebben, had geen gemeenschappelijke relatie, we zouden dus honderd procent mens of honderd procent dier in een vleselijke envelop met vergelijkbare optredens, maar dit is niet het geval. We hebben inderdaad een 'vrije wil', dat is weliswaar een beetje een valstrik wanneer we van tevoren zonder enige hulp van God, want in onze spontane reacties,we blijven afhankelijk van onze dierlijke aard waardoor, dat maakt ons het gevoel dat we blijven de enige meester aan boord op deze aarde zijn. Deze schijn van vrije wil is te wijten aan de grote evolutie van onze dier, natuur met een hoge intellectuele coëfficiënt en tegelijkertijd een mogelijke opening op de spirituele paden van aard superieur aan ons, dan het toestaan van mensen verder te gaan dan de eenvoudige dierlijke aard en tot het aangaan van een echte vrije wil, als het heeft een goede baan op zichzelf.
De man kan niet anders ontsnappen aan dit soort natuur, oorspronkelijk ontworpen om te reageren op “bedrijven”, regels die worden gegenereerd door de noden van de overleving van de race, in een meedogenloze wet van de jungle, de wet van vergelding, waarin de reden van de sterkste altijd het beste is. Betrekkingen van macht zijn zeker niet allemaal gericht op de fysieke capaciteit, maar ze bestaan in alle gebieden van het leven die superioriteit kan brengen. Het gaat dan om de meer scherpzinnig, de rijkste, het meest overtuigend voor de meest gierig, van de meer verleidelijke, meer beschuldigende, van de meer geestelijke, de meer manipulatieve... Alles is goed om te heersen over anderen, of gewoon om te worden aanvaard door hen, omdat om op te treden op onze congeneren, we weten onze intellectuele capaciteiten te gebruiken op een wijze die nog veel meer perverse dan de dieren zelf.
Intellectuele capaciteiten hebben daarom niets te doen met respect en liefde van anderen, vind het ons veel gemakkelijker om te simuleren, het verbergen van onze fouten achter bepaalde misleidende houdingen, uit angst te worden ontdekt in een dimensie die we overwegen roemloze. In dit dier dimensie, alles is inderdaad beperkt door angst, angst voor verdwijnen, de angst voor pijn, angst voor schande ... Want het is in onze superioriteit dat we zwak worden, aangezien het bewustzijn, maakt ons superieur wezens dieren, ook brengt ons om onze acties te vergelijken met die die we moeten aannemen. In de fout, worden we dan geconfronteerd met de keuze van de toelating van de mogelijkheid van onze vergissing als we nog niet over een volledig begrip, of bedek ze met vermommingen van "goede" redenen, des te minder valide sommigen dan anderen.
Deze verkeerde aanpak van bewustzijn gaat terug tot Adam en Eva, niet ten opzichte van seksualiteit dat velen houden, het beeld niet te "bijten de appel", maar door de manier waarop zwijgen ons bewustzijn ter rechtvaardiging van onze acties of onze reacties op te leggen.
Elke handeling of gedachte is immers gedreven door een of andere van de twee bestaande begeleiden van spirituele assen in deze wereld, wat wij noemen "goed of slecht", "vleselijke of geestelijke". Daarom is de eerste as van de drager van onze “spiritualiteit” is afstammend van dierlijke natuur, gekoppeld aan de dimensie van de menselijke geest. Deze 'spiritualiteit' is over het algemeen niet beschouwd als geestelijk, als onderdeel van een domein kleinste dan de werkelijke spiritualiteit van God, en dit is een fundamentele fout die leidt van het individu tot een verwarring tussen hemzelf en zijn vleselijke reacties, maar niet brengt hem begrijpen van de oorsprong van zijn gedrag. Deze spiritualiteit genetisch neemt geboorte, onderworpen aan sterke drank en vleselijke gevoelens, maar de bouw blijft in de kindertijd, om een correctie van de fundamentele geest via het onderwijs het mogelijk maken van de socialisatie van het individu, voor een betere zorgen voor het voortbestaan van de ras. Daarom, als we deze niet sterven spirituele logica gebouwd door vleselijke gedachten over de toestand van de foetus, door acties van geloof onder leiding van de spiritualiteit van God, is deze logische eerste gebouwd in ons op foetale staat, zal blijven de basis van onze gids. Deze spirituele logica van de geest is in feite alleen gecorrigeerd in kinderjaren, door te leren, van die gevoelens zal genereren in de adolescentie, en niet vervangen omdat God wil ons leiden tot volwassenheid, voor ons grootste geluk.
Dit is het hele dimensie van goed en kwaad, dat wil zeggen de "vleselijke" en "geestelijke", dat wil zeggen nog steeds zonde of Gods wegen.
